1203 words Powered by word counter

Prikkels zijn overal. Dus ook in de kerk. Vaak moet ik aan het begin van een kerkdienst wennen aan de omgeving. Je zit ongeveer anderhalf uur lang op dezelfde plek, met allemaal mensen om je heen. Zeker als de kerk goed vol zit. 

Ik herinner me momenten dat ik me ergerde aan iedereen om me heen. Aan de bewegingen, gefluister, gekuch, kinderen die draaien op hun stoel, iets dat valt. Soms heb ik daar veel last van, maar meestal valt het mee. Als ik er wel last van heb, ben ik vrij snel overprikkeld. Als ik dan anderhalf uur lang op dezelfde plek moet zitten, naar een lange preek moet luisteren, dan kom ik overprikkeld uit de kerk, en niet ‘opgeladen’, zoals mensen vaak zeggen. 

Ik weet van tevoren vaak niet of ik er last van ga hebben, want daarvoor zijn er te veel factoren die allemaal op elkaar inwerken. Soms ervaar ik het alleen het eerste kwartier als overprikkelend en is het daarna veel minder, soms heb ik er de hele dienst last van. Hieronder noem ik een paar stoorzenders die het mij moeilijk kunnen maken.  

Geluid

Microfoons zijn een geweldige uitvinding, maar ze kunnen ook een vreselijke stoorzender zijn. Ik heb snel last van elektronisch geluid, en door de echo heb ik soms moeite om mensen te verstaan. Sowieso kan ik niet goed tegen harde geluiden, maar daar zijn gelukkig oordopjes voor. Sinds een paar maanden gebruik ik loop oordopjes, en die helpen goed tegen irritant geluid van apparatuur. Microfoons worden veel gebruikt in kerken, maar zeker oudere kerken zijn daar niet voor gebouwd. De akoestiek moet het werk doen, niet de microfoons. Ik hoor verschil in geluid als ik op een andere plek in de kerk zit, dus in een kerk waar ik vaak kom, ga ik bewust ergens wel of niet zitten. 

Sfeer

Ik ben ook erg gevoelig voor de sfeer die ergens hangt. Ik heb de afgelopen tijd ontdekt dat dit veel meer invloed heeft op wat ik denk en doe, dan ik eerst dacht. In elke kerk hangt een bepaalde sfeer, die invloed heeft op hoe ik mij voel. De mensen die er komen hebben bepaalde overtuigingen en verwachtingen. Ik ben de afgelopen jaren in veel verschillende kerken geweest, en vaak ben ik meer bezig met de liturgie en de theologie, want dat vind ik interessant. Maar de sfeer die de mensen uitdragen heeft ook veel invloed op hoe ik me voel en wat ik van die kerk vind. Het heeft ook niet eens zoveel te maken met gastvrijheid, want er zijn ook kerken waar ik ben geweest, die heel gastvrij zijn, maar waar ik de sfeer als niet zo fijn ervaar. 

Muziek

Muziek in de kerk vind ik ook belangrijk, zowel inhoudelijk als hoe het muzikaal klinkt. Ik ben opgegroeid in een orgelkerk, met de oude berijming op hele noten. Ik zat in een kerk met veel leden, en het mooie daarvan is dat je met heel veel mensen zingt. Het heeft wel als nadeel dat niet iedereen tegelijkertijd zingt, en dat kan heel irritant zijn. Zeker als de tekst én de melodie van de psalm onbekend zijn. 

Daarnaast heb ik een keer informatie opgezocht over de verschillende toonladders waarin de berijmingen gemaakt zijn. Ik heb niet zoveel verstand van muziek, maar het probleem is dat wij in onze hedendaagse muziek veel van die toonladders niet gebruiken, en dus voelen ze vreemd aan. De ionische toonladder is onze ‘normale’ do-re-mi, maar bij de dorische toonladder heb ik altijd het gevoel dat het heel langzaam gaat (dit soort dingen ga ik onderzoeken als de kerkdienst niet zo inspirerend is:-)). 

Stemmen

Ik ben ook nog gevoelig voor stemmen en intonatie. In de kerk waar ik opgegroeid ben, kwamen er regelmatig gastpredikanten die al op hoge leeftijd zijn. Soms hebben die een kraakstem, en daar moet ik vaak ook aan wennen. Ik denk dan aan het begin van de dienst ‘hoe ga ik dit volhouden? Kan ik me nog wel focussen op de boodschap en niet op zijn stem?’ Maar meestal is het een kwestie van gewenning. Er zijn ook dominees die met een gedragen stem praten (ik hoop niet dat ze thuis ook zo praten). Daar kan ik niet zo goed tegen, zeker als het hoog klinkt. Ik merk het ook als mensen niet goed articuleren, dan hoor ik klanken maar kan ik er geen woorden van maken. Dat gebeurt ook wel eens als mensen Engels praten die een andere moedertaal hebben. 

Aanpassing

Omdat ik gewend ben om me veel aan te passen, vooral onbewust, denk ik niet dat een ‘aangepaste’ kerkdienst voor mij helpt. Daarnaast vind ik kerken in het algemeen heel interessant (hoe kan het anders als theologiestudent). Maar ik merk wel dat ik rustig en blij word van bijvoorbeeld Taizédiensten. Daarin worden liederen van een paar zinnen heel veel herhaald, wat een rustgevend effect heeft, en is er een moment van stilte. Twee keer op een zondag naar een exegetische preek van ruim een half uur luisteren vind ik best veel. In een kerkdienst waar het draait om de preek en de inhoud, dwaal ik vaak af, zeker als ik veel heb om over na te denken. Maar als ik naar een Taizédienst luister, kan ik mijn gedachten laten gaan, en daardoor tot rust komen. 

Stoorzenders in de werkplaats

Dus dit is waarom mensen met autisme vaak niet alleen een preek als prikkelend ervaren. Voor mijzelf geldt dat ik minder last heb van de prikkels als de preek of een ander onderdeel maar interessant genoeg is. Dan word ik ‘afgeleid’ van de prikkels, omdat mijn aandacht wordt verplaatst. En als theoloog in opleiding is er vaak genoeg te vinden in een preek waar ik (kritisch) over na kan denken. En anders zijn er altijd nog liederen waar ik me over kan verwonderen. 

Misschien herken je je wel in bepaalde dingen die ik beschreef. Dan ben je niet de enige die niet altijd oplaadt van een kerkdienst. Soms kost het gewoon veel energie. En als je het niet herkent, dan hoop ik dat je mensen met autisme in jouw omgeving een beetje beter begrijpt. 

Hoe het ook zij, al deze stoorzenders die ik heb opgenoemd kunnen soms behoorlijk irritant zijn. Maar een kerkdienst is meer dan dat. Het wordt vaak de werkplaats van de Heilige Geest genoemd. Ik ga er graag naartoe, om God te aanbidden, om nieuwe dingen te leren, om mensen te ontmoeten. En als God daar werkt, werkt Hij door alles heen. Daar kunnen de stoorzenders niet tegenop.

Bericht van Wandelend met God:
Meer over Hadassa te weten komen? Je kan haar volgen op Instagram: @following_the_way_truth_life.
Eerdere ervaringsverhalen lezen? Lees dan het verhaal van Susanne.
Ook jouw ervaring delen? Je kan deze insturen via Jouw ervaring insturen.

Wil je reageren op het verhaal van Hadassa? Kom dan af en toe terug op deze pagina om de reacties te lezen en beantwoorden. Je krijgt hier niet automatisch bericht van. Ook kan het zijn dat je reactie niet meteen geplaatst wordt, wanneer dit zo is dan is hij in de filter terecht gekomen en moet ik deze handmatig goedkeuren. Meerdere berichten achter elkaar plaatsen resulteert in dat WordPress je reacties als spam ziet en in de spamfolder zet.